Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обвора́чивание разг. абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., завіна́нне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвора́чивать;

обвора́чивать несов. (чем) абвіна́ць, абго́ртваць; (во что) укру́чваць, завіна́ць, заго́ртваць; (книгу, тетрадь и т. п.) абго́ртваць, абклада́ць, абкла́дваць; (обматывать) абкру́чваць;

обвора́чиваться страд., разг. абвіна́цца, абго́ртвацца; укру́чвацца, завіна́цца, заго́ртвацца; абго́ртвацца, абклада́цца, абкла́двацца; абкру́чвацца.

обворо́ванный абакра́дзены, абкра́дзены;

обворова́ть сов. абакра́сці, абкра́сці;

обворо́вывать несов. абкрада́ць, абкра́дваць;

обворо́вываться страд. абкрада́цца, абкра́двацца.

обворожённый зачарава́ны;

обворожи́тельно нареч. чаро́ўна;

обворожи́тельность чаро́ўнасць, -ці ж.;