насма́ливаться насмо́львацца.
насма́рку нареч. / идти́ (пойти́) насма́рку разг. ісці́ (пайсці́) у глум, марнава́цца (змарнава́цца), прапада́ць (прапа́сці) дарэ́мна.
насма́тривать несов., прост. нагляда́ць.
на́смерть нареч. насме́рць; (до смерти) да сме́рці;
стоя́ть на́смерть стая́ць насме́рць.
насмеха́тельство ср., уст. насміха́нне, -ння ср., насме́шка, -кі ж.; (злое) кпі́ны, -наў ед. нет; (издевательство) здзек, род. здзе́ку м.
насмеха́ться несов. насміха́цца (з каго, чаго); (зло) кпіць (з каго, чаго).
насмеши́ть сов. насмяшы́ць.
насме́шка насме́шка, -кі ж.; (злая) кпі́ны, род. кпі́наў ед. нет;
сказа́ть в насме́шку сказа́ць у насме́шку;
в насме́шку над кем (насмеха́ясь) насміха́ючыся з каго́;
насме́шливость насме́шлівасць, -ці ж., кплі́васць, -ці ж.;
насме́шливый насме́шлівы, кплі́вы;