обрыва́тьI
1. абрыва́ць;
обрыва́ть я́блоки с я́блони абрыва́ць я́блыкі з я́блыні;
2. (отрывать) адрыва́ць;
3.
4.
◊
обрыва́ть телефо́н абрыва́ць тэлефо́н.
обрыва́тьI
1. абрыва́ць;
обрыва́ть я́блоки с я́блони абрыва́ць я́блыкі з я́блыні;
2. (отрывать) адрыва́ць;
3.
4.
◊
обрыва́ть телефо́н абрыва́ць тэлефо́н.
обрыва́тьII
1. абко́пваць; (рылом — о животных) абрыва́ць;
2.
обрыва́тьсяI
1. абрыва́цца;
2. (отрываться) адрыва́цца;
3. (прекращаться) абрыва́цца; (останавливаться) спыня́цца;
4.
обрыва́тьсяII
1.
2.
обры́вистость
1. абры́вістасць, -ці
2.
обры́вистый
1. абры́вісты, стро́мкі, круты́;
обры́вистый бе́рег абры́вісты (круты́) бе́раг;
2.
обры́вистая речь абры́вістая гаво́рка.
обры́вность
обры́вок
обры́вочность абры́вачнасць, -ці
обры́вочный абры́вачны.