обруше́ние
1. абва́льванне, -ння
2.
обруше́ние
1. абва́льванне, -ння
2.
обру́шенныйI
1. абва́лены,
2. абру́шаны;
обру́шенныйII абдзёрты, абадра́ны;
обру́шивать
1. (разваливать, разрушать) абва́льваць, абру́шваць, абу́рваць;
2.
обру́шиваться
1. абва́львацца, абру́швацца, абу́рвацца;
2.
3.
обру́шитьI
1. (развалить, разрушить) абвалі́ць,
2.
обру́шить угро́зы пача́ць сы́паць пагро́зы;
обру́шить ого́нь на врага́ абру́шыць аго́нь на во́рага.
обру́шитьII
обру́шиться
1. абвалі́цца, абру́шыцца, абуры́цца;
2.
обры́в
1. (разрыв) абры́ў, -ры́ву
2. (откос) абры́ў, -ры́ву
обрыва́ние
1. абрыва́нне, -ння
2. адрыва́нне, -ння
3. абрыва́нне, -ння