Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

о́бруч абру́ч, -ча́ м., мн. абручы́, -чо́ў.

обруча́льный заруча́льны;

обруча́льное кольцо́ заруча́льны пярсцёнак;

обруча́ть несов., церк. заруча́ць;

обруча́ться

1. заруча́цца;

2. страд. абруча́цца;

обруче́ние ср. зару́чыны, -чын ед. нет;

обручённый зару́чаны;

обручи́ть сов., церк. заручы́ць;

обручи́ться заручы́цца.

о́бручный спец. абру́чны.

обруша́ть несов., уст., см. обру́шивать.