Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

намота́ть сов. намата́ць, мног. панамо́тваць;

намота́ть на ус намата́ць на вус.

намота́тьсяI сов. намата́цца; см. нама́тываться.

намота́тьсяII сов., разг. (устать) нахадзі́цца, стамі́цца.

намо́тка ж.

1. (действие) намо́тванне, -ння ср., намо́тка, -кі ж.;

2. (то, что намотано) намо́тка, -кі ж.; (моток) мато́к, -тка́ м.;

намо́точный спец. намо́ткавы.

намо́ченный

1. (смоченный) намо́чаны;

2. (наквашенный) наква́шаны; намо́чаны;

намочи́ть сов.

1. (смочить, сделать мокрым) намачы́ць, мног. панамо́чваць;

2. (наквасить) наква́сіць; намачы́ць;

намочи́ться разг. намачы́цца, намо́кнуць.

намощённый намо́шчаны, вы́машчаны; (камнем) вы́брукаваны.

намудри́ть и наму́дрствовать сов., разг. намудрава́ць, намудраге́ліць.