Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обвя́зчик абвя́зчык, -ка м.;

обвя́зчица абвя́зчыца, -цы ж.;

обвя́зывание абвя́званне, -ння ср.; перавя́званне, -ння ср.;

обвя́зывать несов., в разн. знач. абвя́зваць; перавя́зваць;

обвя́зывать верёвкой абвя́зваць (перавя́зваць) вяро́ўкай;

обвя́зывать го́лову платко́м абвя́зваць галаву́ ху́сткай;

обвя́зывать плато́к кружева́ми абвя́зваць ху́стку кару́нкамі;

обвя́зываться

1. абвя́звацца;

2. страд. абвя́звацца; перавя́звацца.

обвя́ленный абвя́лены;

обвя́ливание абвя́льванне, -ння ср.;

обвя́ливать несов. абвя́льваць;

обвя́ливаться возвр., страд. абвя́львацца;

обвя́лить сов. абвя́ліць;