Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уподо́биться стаць падо́бным (да каго, да чаго, на каго, на што), прыпадо́бніцца (да каго, да чаго);

уподобле́ние

1. (действие) прыпадабне́нне, -ння ср. (да каго, да чаго); параўна́нне, -ння ср. (з кім, з чым); неоконч. прыпадо́бніванне, -ння ср. (да каго, да чаго); параўно́ўванне, -ння ср. (з кім, з чым);

2. (фигура сравнения) прыпадабне́нне, -ння ср.; (сравнение) параўна́нне, -ння ср.;

3. лингв. прыпадабне́нне, -ння ср.;

уподо́бленный прыпадо́бнены (да каго, да чаго); параўна́ны (з кім, з чым);

уподобля́ть несов. прыпадабня́ць (да каго, да чаго); (сравнивать) параўно́ўваць (з кім, з чым);

уподобля́ться

1. станаві́цца падо́бным (да каго, да чаго, на каго, на што); прыпадабня́цца (да каго, да чаго);

2. страд. прыпадабня́цца (да каго, да чаго); параўно́ўвацца (з кім, з чым); см. уподобля́ть.

упое́ние ср. (восторг) захапле́нне, -ння ср.; (очарование) зачарава́нне, -ння ср., чаро́ўнасць, -ці ж.; (экстаз) экста́з, -зу м.; (наслаждение) асало́да, -ды ж.;

быть в упое́нии быць у захапле́нні (зачарава́ным, у экста́зе);

упое́ние успе́хом захапле́нне по́спехам;

про́сто упое́ние! разг. про́ста асало́да!

упоённо нареч. з захапле́ннем; зачарава́на; з асало́дай;

упоённый захо́плены; зачарава́ны.

упои́тельно нареч. чаро́ўна;

упои́тельность чаро́ўнасць, -ці ж.;