Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обморо́зиться разг. абмаро́зіцца, мног. паабмаро́жвацца.

о́бморок м. непрыто́мнасць, -ці ж.;

па́дать в о́бморок млець (тра́ціць прыто́мнасць);

упа́сть в о́бморок самле́ць (абамле́ць, стра́ціць прыто́мнасць);

в глубо́ком о́бмороке у глыбо́кай непрыто́мнасці.

обморо́чение абмаро́чванне, -ння ср., абдурэ́нне, -ння ср.; неоконч. абмаро́чванне, -ння ср., абду́рванне, -ння ср.;

обморо́ченный абмаро́чаны, абду́раны;

обморо́чить сов., разг. абмаро́чыць, абдуры́ць.

о́бморочно нареч. беспрыто́мна; у ста́не непрыто́мнасці.

о́бморочный / о́бморочное состоя́ние мед. стан непрыто́мнасці.

обмо́танный абмата́ны, мног. паабмо́тваны, абкру́чаны, мног. паабкру́чваны;

обмо́тать сов. абмата́ць, мног. паабмо́тваць, абкруці́ць, мног. паабкру́чваць;

обмо́тать шарф вокру́г ше́и абмата́ць (абкруці́ць) ша́лік вако́л шы́і;

обмо́тать го́лову платко́м абмата́ць (абкруці́ць) галаву́ ху́сткай;

обмо́таться абмата́цца, мног. паабмо́твацца, абкруці́цца, мног. паабкру́чвацца.