обворожи́ть сов. зачарава́ць.
обвощи́ть сов. абвашчы́ць, абваскава́ць.
обвыка́ть несов.; обвыка́ться прост. прывыка́ць, прызвыча́йвацца, асво́йвацца.
обвы́кнуть сов. прывы́кнуць, прызвыча́іцца, асво́іцца;
обвы́кший прост. прывы́клы, абвы́клы; прызвыча́ены.
обвя́занный абвяза́ны, мног. паабвя́званы; перавяза́ны, мног. паперавя́званы;
обвяза́ть сов., в разн. знач. абвяза́ць, мног. паабвя́зваць; (пакет и т. п.) перавяза́ць, мног. паперавя́зваць; см. обвя́зывать;
обвяза́ться абвяза́цца, мног. паабвя́звацца;
обвя́зка ж.
1. (действие) абвя́званне, -ння ср.; перавя́званне, -ння ср.;
2. спец. абвя́зка, -кі ж.;
3. (предмет для обвязывания) абвя́зка, -кі ж.;