Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нарумя́ненный нарумя́нены;

нарумя́нивать несов. нарумя́ньваць;

нарумя́ниваться возвр., страд. нарумя́ньвацца;

нарумя́нить сов. нарумя́ніць;

нарумя́ниться нарумя́ніцца.

на́ручи воен., ист. на́ручы, -чаў ед. нет.

нару́чники мн., уст. нару́чнікі, -каў, ед. нару́чнік, -ка м.;

нару́чный нару́чны.

наруша́ть несов. паруша́ць;

наруша́ть зако́н паруша́ць зако́н;

наруша́ть грани́цу паруша́ць грані́цу;

наруша́ть обеща́ние паруша́ць абяца́нне;

наруша́ться страд. паруша́цца;