уны́ние
впасть в уны́ние замарко́ціцца (затужы́ць, засумава́ць, засмуці́цца, зажуры́цца, занудзі́цца).
уны́ние
впасть в уны́ние замарко́ціцца (затужы́ць, засумава́ць, засмуці́цца, зажуры́цца, занудзі́цца).
унырну́ть
1.
2.
уню́хать
1. (почуять нюхом) уню́хаць, зню́хаць;
2.
уня́ть
1. (укротить, усмирить) уціхамі́рыць, суня́ць;
уня́ть дете́й уціхамі́рыць (суня́ць) дзяце́й;
2. (остановить) суня́ць;
уня́ть кровотече́ние суня́ць крывацёк;
3. (чувство) суці́шыць;
уня́ть гнев суці́шыць гнеў;
уня́ться
1. уціхамі́рыцца, суня́цца;
ребёнок уня́лся и засну́л дзіця́ ўціхамі́рылася (суняло́ся) і засну́ла;
2. суня́цца;
боль уняла́сь боль суня́ўся;
3. суці́шыцца;
волне́ние уняло́сь хвалява́нне суці́шылася.
упа́вший / упа́вший го́лос знясі́лены (сла́бы) го́лас.
упа́д / до упа́ду да ўпа́ду.
упа́днический упа́дніцкі;
упа́дничество упа́дніцтва, -ва