Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уны́ние ср. марко́та, -ты ж.; туга́, -гі́ ж.; сум, род. су́му м., сму́так, -тку м., журба́, -бы́ ж.; (скука) нуда́, -ды́ ж.;

впасть в уны́ние замарко́ціцца (затужы́ць, засумава́ць, засмуці́цца, зажуры́цца, занудзі́цца).

унырну́ть сов.

1. разг. унырну́ць;

2. перен., прост. схава́цца, зні́кнуць.

уню́хать сов., разг.

1. (почуять нюхом) уню́хаць, зню́хаць;

2. перен. зню́хаць, праню́хаць.

уня́тый

1. уціхамі́раны, суня́ты;

2. суня́ты;

3. суці́шаны; см. уня́ть;

уня́ть сов.

1. (укротить, усмирить) уціхамі́рыць, суня́ць;

уня́ть дете́й уціхамі́рыць (суня́ць) дзяце́й;

2. (остановить) суня́ць;

уня́ть кровотече́ние суня́ць крывацёк;

3. (чувство) суці́шыць;

уня́ть гнев суці́шыць гнеў;

уня́ться

1. уціхамі́рыцца, суня́цца;

ребёнок уня́лся и засну́л дзіця́ ўціхамі́рылася (суняло́ся) і засну́ла;

2. суня́цца;

боль уняла́сь боль суня́ўся;

3. суці́шыцца;

волне́ние уняло́сь хвалява́нне суці́шылася.

упа́вший / упа́вший го́лос знясі́лены (сла́бы) го́лас.

упа́д / до упа́ду да ўпа́ду.

упа́днический упа́дніцкі;

упа́дничество упа́дніцтва, -ва ср.