Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

у́нтер-офице́рский у́нтэр-афіцэ́рскі;

у́нтер-офице́рство уст., воен. у́нтэр-афіцэ́рства, -ва ср.

у́нты́ мн. у́нты, род. у́нтаў, ед. унт, род. у́нта м., у́нта, род. у́нты ж.

у́нция фарм. и пр. у́нцыя, -цыі ж.

уныва́ть несов. сумава́ць, журы́цца.

уны́вность тужлі́васць, -ці ж., ну́днасць, -ці ж.;

уны́вный уст. тужлі́вы, ну́дны.

уны́ло нареч.

1. марко́тна, тужлі́ва, су́мна;

2. ну́дна, нудлі́ва; см. уны́лый;

уны́лость

1. марко́тнасць, -ці ж., тужлі́васць, -ці ж., су́мнасць, -ці ж.;

2. ну́днасць, -ці ж., нудлі́васць, -ці ж.; см. уны́лый;

уны́лый

1. (испытывающий уныние) марко́тны, тужлі́вы, су́мны;

уны́лый челове́к марко́тны (тужлі́вы, су́мны) чалаве́к;

2. (наводящий уныние) ну́дны, нудлі́вы;

уны́лая пе́сня ну́дная (нудлі́вая) пе́сня.