обора́чивание абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., завіна́нне, -ння ср., заго́ртванне, -ння ср.; абкла́дванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср.; см. обора́чиватьI.
обора́чиватьI (к оберну́тьI) несов. (чем) абвіна́ць, абго́ртваць; (во что) укру́чваць, завіна́ць, заго́ртваць; (книгу, тетрадь и т. п.) абго́ртваць, абкла́дваць, абклада́ць (чым); (обматывать) абкру́чваць; см. оберну́тьI.
обора́чиватьII несов.
1. (поворачивать) паваро́чваць;
2. (превращать) фольк. пераваро́чваць (у каго); ператвара́ць (у што); абарача́ць (у каго, у што);
3. (капитал) абаро́чваць; см. оберну́тьII 1, 4, 5.
обора́чиватьсяI несов., страд. абвіна́цца, абго́ртвацца; укру́чвацца, завіна́цца, заго́ртвацца; абкла́двацца, абклада́цца; абкру́чвацца; см. обора́чиватьI.
обора́чиватьсяII несов.
1. (поворачиваться) паваро́чвацца, абаро́чвацца;
2. перен. (принимать иное направление) паваро́чвацца;
3. (о капитале) абаро́чвацца;
4. (превращаться) фольк. пераваро́чвацца (у каго), ператвара́цца (у што); абарача́цца (у каго, у што, кім, чым).
оборва́нец абадра́нец, -нца м.;
оборва́нка абадра́нка, -кі ж.
обо́рванный
1. абарва́ны, мног. паабрыва́ны;
2. адарва́ны, мног. паадрыва́ны;
3. абарва́ны, спы́нены;
4. абарва́ны; см. оборва́ть;
5. прил. (рваный) абадра́ны, мног. паабдзіра́ны;
обо́рвать сов.
1. абарва́ць, мног. паабрыва́ць;
2. (оторвать) адарва́ць, мног. паадрыва́ць;
обо́рвать ве́шалку адарва́ць ве́шалку;
обо́рвать звоно́к адарва́ць звано́к;
3. перен. (прекратить действие) абарва́ць; (остановить) спыні́ць;
обо́рвать пе́сню абарва́ць (спыні́ць) пе́сню;
4. перен. (заставить замолчать) разг. абарва́ць (каго);
обо́рваться
1. абарва́цца, мног. паабрыва́цца;
2. (оторваться) адарва́цца, мног. паадрыва́цца;
3. (прекратиться) абарва́цца; (остановиться) спыні́цца.