Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наруга́ться сов., разг. нала́яцца, насвары́цца.

нару́жи нареч., уст., разг. знадво́рку, зво́нку.

нару́жно нареч. зво́нку; з во́нкавага (са знадво́рнага) вы́гляду;

нару́жное фарм., сущ. во́нкавае, -вага ср.;

нару́жность ж.о́нкавы, знадво́рны) вы́гляд, -ду м.;

нару́жный во́нкавы; (находящийся снаружи) знадво́рны;

нару́жное споко́йствие во́нкавы спако́й;

нару́жная дверь знадво́рныя дзве́ры.

нару́жу нареч. (наверх) наве́рх; (во двор) надво́р; разг. во́нкі;

вы́йти нару́жу а) вы́йсці надво́р; б) перен. вы́йсці наве́рх, вы́явіцца;

де́ло вы́шло нару́жу спра́ва вы́йшла наве́рх (вы́явілася).

нарука́вник нарука́ўнік, -ка м.;

нарука́вный нарука́ўны.

на́руку нареч., разг. на́руку, спадру́чна, зрукі́.