на́вись
Verbum
анлайнавы слоўнікнави́тый
1. наві́ты,
2. наві́ты,
3. накла́дзены,
нави́ть
1. наві́ць,
2. (изготовить витьём) наві́ць,
3.
4.
нави́ться наві́цца,
навлека́ть
навлека́ть на себя́ подозре́ние выкліка́ць да сябе́ падазро́насць;
навлека́ть на себя́ гнев накліка́ць на сябе́ гнеў;
навлека́ться
навле́чь
наводи́ть
1.
наводи́ть мост наво́дзіць мост;
наводи́ть ору́дие наво́дзіць гарма́ту;
наводи́ть поря́док наво́дзіць пара́дак;
наводи́ть лоск, гля́нец наво́дзіць гля́нец, глянцава́ць;
наводи́ть красоту́
наводи́ть на себя́ красоту́ прыхаро́швацца;
наводи́ть на след наво́дзіць на след;
наводи́ть на мысль наво́дзіць на ду́мку;
2.
наводи́ть тоску́ наганя́ць (наво́дзіць) тугу́;
наводи́ть у́жас наганя́ць (наво́дзіць) жах;
наводи́ть ску́ку наганя́ць (наво́дзіць) нуду́;
◊
наводи́ть тень наво́дзіць цень;
наводи́ть спра́вки даве́двацца;
наводи́ть кри́тику (на кого, что) наво́дзіць кры́тыку (на каго, што);
наводи́ться
наво́дка
1. (действие) навядзе́нне, -ння
наво́дка гля́нца навядзе́нне гля́нцу;
наво́дка моста́ навядзе́нне мо́ста;
2. (орудия) наво́дка, -кі
прямо́й наво́дкой прамо́й наво́дкай.