обноси́тьI несов. (к обнести́)
1. (проносить вокруг) абно́сіць;
обноси́ть вокру́г дома́ ребёнка абно́сіць вако́л до́ма дзіця́;
2. (забором и т. п.) абгаро́джваць, агаро́джваць;
обноси́ть и́згородью абгаро́джваць;
3. (обходя, угощать) абно́сіць;
обноси́ть госте́й фру́ктами абно́сіць гасце́й фру́ктамі;
4. (обходя, пропускать) абыхо́дзіць, абміна́ць, праміна́ць.
обноси́тьII сов. (к обна́шивать)
1. (поносив, сделать удобным) абнасі́ць;
обноси́ть но́вый костю́м абнасі́ць но́вы касцю́м;
2. разг. (обтрепать) знасі́ць, абтрапа́ць; (обувь) стапта́ць;
обноси́ть сапоги́ стапта́ць бо́ты.
обноси́тьсяI несов., страд. (к обноси́тьI)
1. абно́сіцца;
2. (забором и т. п.) абгаро́джвацца;
3. (обходя, пропускать) абміна́цца.
обноси́тьсяII сов., разг.
1. (стать удобным от носки) абнасі́цца;
2. (износить всё) абнасі́цца.
обно́ски мн., разг.
1. (изношенная одежда) абно́скі, -каў, ед. абно́сак, -ска м., недано́скі, -каў, ед. недано́сак, -ска м., лахманы́, -но́ў, ед. лахма́н, -на́ м.;
2. (изношенная обувь) ато́пкі, -каў, ед. ато́пак, -пка м., недато́пкі, -каў, ед. недато́пак, -пка м.
обню́хать сов. абню́хаць;
обню́хаться разг. абню́хацца;
обню́хивание абню́хванне, -ння ср.;