Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ума́щиватьII несов., разг.

1. (вымащивать) умо́шчваць; (камнем) выбруко́ўваць;

2. (укладывать) умо́шчваць.

ума́щиватьсяI несов., возвр., страд., см. умаща́ться.

ума́щиватьсяII несов., разг.

1. (располагаться, размещаться) умо́шчвацца;

ума́щиваться поудо́бнее умо́шчвацца зручне́й; см. умости́ться;

2. страд. умо́шчвацца; выбруко́ўвацца; см. ума́щиватьII.

ума́янный прост. сто́млены; зму́чаны, заму́чаны; см. ума́ять;

ума́ять сов., прост. стамі́ць; (замучить) зму́чыць, заму́чыць;

ума́яться стамі́цца; зму́чыцца, заму́чыцца.

у́мбра у́мбра, -ры ж.

у́мбрский ист. у́мбрскі;

у́мбрский язы́к у́мбрская мо́ва.

у́мбры ист. у́мбры, -раў.

уме́длить сов. (замедлить) разг. запаво́ліць;