нарочи́тость знаро́чыстасць, -ці 
Verbum
анлайнавы слоўнікнарочи́тый знаро́чысты; (умышленный) наўмы́сны.
наро́чно 
◊
как наро́чно як знаро́к, як на то́е.
наро́чный
1. 
2. 
На́рочь (озеро и курортный посёлок) На́рач, -чы 
нарсу́д (наро́дный суд) нарсу́д, -да 
на́рта на́рта, -ты 
на́ртенный на́ртавы.
нарту́тить 
нарту́ченный нарту́чаны;