Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нарочи́тость знаро́чыстасць, -ці ж.; наўмы́снасць, -ці ж.;

нарочи́тый знаро́чысты; (умышленный) наўмы́сны.

наро́чно нареч. знаро́к, назнаро́к; (умышленно) наўмы́сна;

как наро́чно як знаро́к, як на то́е.

наро́чный

1. прил. спецыя́льны;

2. сущ. на́рачны, -нага м., паслане́ц, -нца́ м.

На́рочь (озеро и курортный посёлок) На́рач, -чы ж.

нарсу́д (наро́дный суд) нарсу́д, -да м. (наро́дны суд).

на́рта на́рта, -ты ж.;

на́ртенный на́ртавы.

нарту́тить сов., спец. нарту́ціць;

нарту́ченный нарту́чаны;