Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

обморо́ченный абмаро́чаны, абду́раны;

обморо́чить сов., разг. абмаро́чыць, абдуры́ць.

о́бморочно нареч. беспрыто́мна; у ста́не непрыто́мнасці.

о́бморочный / о́бморочное состоя́ние мед. стан непрыто́мнасці.

обмо́танный абмата́ны, мног. паабмо́тваны, абкру́чаны, мног. паабкру́чваны;

обмо́тать сов. абмата́ць, мног. паабмо́тваць, абкруці́ць, мног. паабкру́чваць;

обмо́тать шарф вокру́г ше́и абмата́ць (абкруці́ць) ша́лік вако́л шы́і;

обмо́тать го́лову платко́м абмата́ць (абкруці́ць) галаву́ ху́сткай;

обмо́таться абмата́цца, мног. паабмо́твацца, абкруці́цца, мног. паабкру́чвацца.

обмо́тка ж.

1. (действие) абмо́тка, -кі ж., абмо́тванне, -ння ср.;

обмо́тка кату́шек абмо́тка шпу́лек;

2. в др. знач. абмо́тка, -кі ж.;

про́вод без обмо́тки про́вад без абмо́ткі;

обмо́точный абмо́тачны;

обмо́тчик спец. абмо́тчык, -ка м.;