Verbum

обмора́живание абмаро́жванне, -ння ср.;

обмора́живать несов. абмаро́жваць, маро́зіць; см. обморо́зить;

обмора́живаться возвр., страд. абмаро́жвацца, маро́зіцца.

обмора́чивать несов., разг. абмаро́чваць, абду́рваць.

обмороже́ние абмаро́жанне, -ння ср.

обморо́женный абмаро́жаны, мног. памаро́жаны, паабмаро́жваны, змаро́жаны;

обморо́зить сов. абмаро́зіць, мног. памаро́зіць, паабмаро́жваць, змаро́зіць;

обморо́зить себе́ ру́ки, но́ги абмаро́зіць (памаро́зіць, паабмаро́жваць) сабе́ ру́кі, но́гі;

обморо́зиться разг. абмаро́зіцца, мног. паабмаро́жвацца.

о́бморок м. непрыто́мнасць, -ці ж.;

па́дать в о́бморок млець (тра́ціць прыто́мнасць);

упа́сть в о́бморок самле́ць (абамле́ць, стра́ціць прыто́мнасць);

в глубо́ком о́бмороке у глыбо́кай непрыто́мнасці.

обморо́чение абмаро́чванне, -ння ср., абдурэ́нне, -ння ср.; неоконч. абмаро́чванне, -ння ср., абду́рванне, -ння ср.;