Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

облете́ть сов., в разн. знач. абляце́ць; (летая, побывать всюду, во многих местах — ещё) аблята́ць, аблётаць; (осыпаться — ещё) апа́сці, мног. паапада́ць;

облете́ть вокру́г Ми́нска абляце́ць вако́л Мі́нска;

слух облете́л весь го́род чу́тка абляце́ла ўвесь го́рад;

ли́стья облете́ли лі́сце абляце́ла (апа́ла).

облече́ние

1. (одевание) адзява́нне, -ння ср.;

2. перен. (покрывание) пакрыва́нне, -ння ср.; (окутывание) ахіна́нне, -ння ср.;

3. перен. увасабле́нне, -ння ср.; выка́званне, -ння ср.; надава́нне, -ння ср.;

4. перен. (наделение) надзяле́нне, -ння ср.; см. облека́ть;

облечённый

1. адзе́ты;

2. пакры́ты, ахіну́ты;

3. увасо́блены; вы́казаны; нада́дзены;

4. надзе́лены; см. обле́чьI.

обле́чьI сов.

1. (одеть) уст. адзе́ць;

2. перен. (покрыть) пакры́ць; (окутать) ахіну́ць;

обле́чь та́йной пакры́ць (ахіну́ць) та́йнай;

3. перен. (воплотить) увасо́біць; (выразить) вы́казаць; нада́ць (што);

обле́чь в слова́ вы́казаць сло́вамі;

обле́чь в фо́рму нада́ць фо́рму;

4. перен. (наделить) надзялі́ць (чым);

обле́чь дове́рием надзялі́ць даве́р’ем;

обле́чь вла́стью надзялі́ць ула́дай;

обле́чь полномо́чиями надзялі́ць паўнамо́цтвамі, нада́ць паўнамо́цтвы; см. облека́ть.

обле́чьII сов.

1. (обволочь) аблажы́ць;

2. (о платье и т. п.) абня́ць, прыста́ць (да чаго); см. облега́ть.

обле́чься сов.

1. (одеться) адзе́цца;

2. перен. (воплотиться) увасо́біцца; (выразиться) вы́казацца; (принять форму) убра́цца, пакры́цца.

облёванный вульг. абванітава́ны, абрыга́ны.

облёжанный разг. абляжа́ны.

облёживать несов., разг. абле́жваць;

облёживаться возвр., страд., разг., охот. абле́жвацца.