обезнадёжить сов., уст. абезнадзе́іць, пазба́віць надзе́і.
обезно́жеть сов., разг. абязно́жаць, стаць бязно́гім, заста́цца без нагі́ (ног);
обезно́жить сов., разг. абязно́жыць, зрабі́ць бязно́гім; пакі́нуць без нагі́ (ног).
обезобра́женный абязве́чаны, зняве́чаны; сапсава́ны, збры́джаны, зга́джаны; см. обезобра́зить;
обезобра́живание абязве́чванне, -ння ср., зняве́чванне, -ння ср.; псава́нне, -ння ср., збры́джванне, -ння ср., зга́джванне, -ння ср.;
обезобра́живать несов. (калечить) абязве́чваць, зняве́чваць; (лишать красоты) псава́ць, збры́джваць, зга́джваць;
обезобра́живаться возвр., страд. абязве́чвацца, зняве́чвацца; псава́цца, збры́джвацца, зга́джвацца;
обезобра́зить сов. (искалечить) абязве́чыць, зняве́чыць; (лишить красоты) сапсава́ць, збры́дзіць, зга́дзіць;
обезобра́зиться абязве́чыцца, зняве́чыцца; сапсава́цца, збры́дзіцца, зга́дзіцца.
обезопа́сить сов. засцерагчы́ ад небяспе́кі;