обмётываться страд.
1. абкіда́цца, абкі́двацца;
2. асыпа́цца; см. обмётывать.
обми́н м., спец. абміна́нне, -ння ср., абто́птванне, -ння ср., абціска́нне, -ння ср.; см. обмина́ть;
обмина́ть несов. абміна́ць, абто́птваць, абціска́ць;
обмина́ться возвр., страд. абміна́цца, абто́птвацца, абціска́цца.
обмира́ние
1. (действие) абамле́нне, -ння ср., абміра́нне, -ння ср.;
2. заміра́нне, -ння ср.; см. обмира́ть;
3. (полуобморочное состояние) абміра́нне, -ння ср.; абамле́нне, -ння ср.;
обмира́ть несов.
1. (лишаться чувств) млець, абміра́ць;
2. (цепенеть) заміра́ць, млець; см. обмере́ть.
обмишу́ленный разг. абду́раны, ашука́ны;
обмишу́ливать несов., разг. абду́рваць, ашу́кваць;
обмишу́ливаться (ошибаться) ашу́квацца, памыля́цца;
обмишу́лить сов., разг. абдуры́ць, мног. паабду́рваць, ашука́ць, мног. паашу́кваць;