нало́женный
1. нало́жаны;
2. накла́дзены,
3. (о платеже) накладны́;
нало́женный платёж накладна́я пла́та.
нало́женный
1. нало́жаны;
2. накла́дзены,
3. (о платеже) накладны́;
нало́женный платёж накладна́я пла́та.
наложи́ть
1.
наложи́ть ка́мень на до́ску налажы́ць ка́мень на до́шку;
наложи́ть ка́льку на чертёж налажы́ць ка́льку на чарцёж;
наложи́ть повя́зку налажы́ць павя́зку;
наложи́ть гипс налажы́ць гіпс;
наложи́ть взыска́ние налажы́ць спагна́нне;
наложи́ть резолю́цию налажы́ць рэзалю́цыю;
2. (накласть) накла́сці,
наложи́ть дров в пе́чку накла́сці дроў у печ;
◊
наложи́ть на себя́ ру́ки налажы́ць на сябе́ ру́кі;
наложи́ть (свою́) печа́ть (на кого, что), наложи́ть (свой) отпеча́ток (на кого, что) налажы́ць (свой) адбі́так (на каго, што);
наложи́ть ру́ку (ла́пу) (на что) налажы́ць руку́ (ла́пу) (на што).
нало́жница
нало́жничество нало́жніцтва, -ва
налоко́тник налако́тнік, -ка
нало́манный налама́ны;
налома́ть
◊
налома́ть бока́ палічы́ць рэ́бры;
налома́ть дров налама́ць дроў.
наломи́ть
наломи́ть спи́ну налама́ць (натру́дзіць) спі́ну.
нало́паться
налощённый наглянцава́ны;