Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наброди́ться сов., разг. (вдоволь походить) нахадзі́цца; (вдоволь поблуждать) наблука́цца; (вдоволь постранствовать) навандрава́цца.

набронзиро́ванный набранзава́ны;

набронзирова́ть сов. набранзава́ць;

набронзиро́вывать несов. набранзо́ўваць;

набронзиро́вываться страд. набранзо́ўвацца.

набро́санный накі́даны, мног. панакіда́ны, панакі́дваны;

наброса́ть сов., в разн. знач. накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

наброса́ть камне́й накі́даць (панакіда́ць) каме́ння;

наброса́ть конспе́кт накі́даць канспе́кт;

наброса́ться (вдоволь, много побросать) накі́дацца.

набро́сить сов. накі́нуць;

набро́ситься накі́нуцца; (напасть) напа́сці;