начи́тыватьсяII несов. (много читать) начы́твацца.
начиха́ть сов., в разн. знач. начха́ць;
начиха́ться разг. начха́цца.
начища́ть несов.
1. (хорошо вычищать) начышча́ць; (натирать) націра́ць, нашаро́ўваць; (ваксить) наваксо́ўваць;
2. (наготавливать, чистя от кожуры) начышча́ць; абіра́ць; наскраба́ць, наскрэ́бваць; налу́шчваць, налу́зваць; перабіра́ць; см. начи́стить;
начищаться
1. начышча́цца; см. начи́ститься;
2. страд. начышча́цца; націра́цца; нашаро́ўвацца; наваксо́ўвацца; абіра́цца; наскраба́цца, наскрэ́бвацца; налу́шчвацца, налу́звацца; перабіра́цца; см. начища́ть.
начи́щенный
1. начы́шчаны; нашарава́ны; наваксава́ны;
2. начы́шчаны; наабіра́ны; наскрэ́бены, мног. панаскраба́ны, панаскрэ́бваны; налу́шчаны, налу́заны; наперабіра́ны; см. начи́стить.
начсоста́в (нача́льствующий соста́в) воен. начсаста́ў, -та́ва м. (нача́льніцкі саста́ў).
начтённый бухг. налі́чаны.
начуда́чить сов., разг. и начуде́сить сов., ирон., см. начуди́ть.
начуди́ть сов., разг. надзіва́чыць; (напроказничать) насваво́ліць, напраку́дзіць, нагарэ́знічаць.