Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нагора́ть несов., в разн. знач. нагара́ць, нага́рваць; см. нагоре́ть 1.

нагорева́ться сов., разг. нагарава́цца, насумава́цца, натужы́цца, набедава́цца.

нагоре́вший и нагоре́лый разг. нагарэ́лы;

нагоре́ть

1. сов., в разн. знач. нагарэ́ць;

свеча́ нагоре́ла све́чка нагарэ́ла;

га́зу нагоре́ло немно́го га́зу нагарэ́ла няшма́т;

2. безл., разг. (попасть) нагарэ́ць, папа́сці;

ему́ нагоре́ло от ма́тери яму́ нагарэ́ла ад ма́ткі.

нагорнокараба́хский нагорнакараба́хскі.

наго́рный наго́рны.

Наго́рный Караба́х Наго́рны Караба́х.

нагороди́ть сов.

1. (настроить) нагарадзі́ць;

2. (нагромоздить) прост. нагрува́сціць;

3. перен., прост. (наговорить чепухи) напле́сці, нагарадзі́ць;

нагоро́женный

1. нагаро́джаны;

2. нагрува́шчаны;

3. напле́цены, нагаро́джаны; см. нагороди́ть.

наго́рье наго́р’е, -р’я ср.