Verbum

wis

м. род пісталета (які ужываўся ў час гітлераўскай акупацыі)

wisieć

незак. вісець;

burza wisieć w powietrzu — у паветры пахне навальніцай;

ubranie na nim wisieć — адзежа на ім вісіць;

życie jego wisieć na włosku — яго жыццё вісіць (трымаецца) на валаску;

co ma ~eć nie utonie — каму суджана быць павешаным, той не ўтопіцца; komu wisieć co каму да лямпачкі што;

jemu wisieć twoja opinia — яму да лямпачкі тваё меркаванне; яго не цікавіць тваё меркаванне

wisielczy

які адносіцца да шыбеніцы;

humor wisielczy — настрой, як у шыбеніка

wisielec

м.

1. павешаны;

2. шыбенік

wisiorek

м.

1. падвеска; бірулька; начэпка;

2. кулон;

3. фестон

wiskoza

ж. віскоза

Wisła

: nad ~ą — у Польшчы;

znad ~y — з Польшчы

wist

м. карц. віст

wisus

м. вісус, свавольнік, дураслівец, гарэза

wiszący

вісячы