Verbum

wiąz, ~u

м. бат. вяз (Ulmus L.)

wiązać

незак.

1. вязаць; звязваць;

2. перан. злучаць; яднаць;

wiązać koniec z końcem — зводзіць канцы з канцамі

wiązać się

незак.

1. звязваць сябе;

2. звязвацца;

3. быць звязаным; цягнуць за сабой

wiązadło

wiązadł|o

н.

1. анат. звязка;

~a głosowe — галасавыя звязкі;

2. тэх. сувязь;

3. мат. звязка

wiązanie

wiązani|e

н.

1. вязанне; звязванне;

2. злучэнне; мацаванне; крапеж; буд.. сувязь;

~e dachu — мацаванне даху;

~a narciarskie — лыжныя мацаванні;

3. мураванне; кладка;

4. хім. злучэнне

wiązanka

ж. букет;

wiązanka kwiatów — букет кветак;

wiązanka pieśni — зборнік песень

wiązany

wiązan|y

вязаны, звязаны;

mowa ~a — вершаваная мова

wiązka

ж. вязка