Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

osąd, ~u

м. меркаванне; заключэнне; суд

osądzać

незак. асуджаць, ганіць

osądzenie

н.

1. асуджэнне, прысуд;

2. гл. osąd

osądzić

osą|dzić

зак.

1. асудзіць, засудзіць;

2. узважыць; падумаць;

~dź sam, czy nie mam racji — сам падумай (узваж), ці маю я рацыю