osądzić

osą|dzić

зак.

1. асудзіць, засудзіць;

2. узважыць; падумаць;

~dź sam, czy nie mam racji — сам падумай (узваж), ці маю я рацыю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)