osoba
osob|a
ж.
1. асоба, персона;
obiad na cztery ~y — абед на чатыры персоны;
~a prawna — юрыдычная асоба;
osoba fizyczna — фізічная асоба;
~a trzecia — трэцяя асоба; старонняя асоба;
co to za ~a — што гэта за асоба;
w jednej ~ie — адзінаасобна;
we własnej ~ie — уласнай персонай (асобай);
2. грам. асоба
osobisty
osobist|y
асабісты; персанальны;
komputer ~y — персанальны кампутар;
udział ~y — асабісты ўдзел;
zainteresowania ~e — асабістая зацікаўленасць;
rzeczy ~e — асабістыя рэчы;
dowód ~y — пасведчанне асобы
osobiście
асабіста;
osobiście uważam, że ... — асабіста я лічу, што...
osobliwie
асабліва; своеасабліва; арыгінальна
osobliwość
ж.
1. рэдкасць; славутасць; выдатнасць;
2. асаблівасць; арыгінальнасць
osobliwy
асаблівы; своеасаблівы; рэдкі
osobniczy
індывідуальны;
rozwój osobniczy біял. антагенез
osobnik
м.
1. біял. асобіна; індывід;
2. індывід; асоба; тып;
podejrzany osobnik — падазроны тып
osobno
osobn|o
асобна;
z ~a — паасобку; паасобна