Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aądeęgiklłnoóprsśuyż. /
aąceęgjklłmnńoórsśtz

min

= minuta — хвіліна; хв.; мінута; мін.

min.

1. = minister — міністр;

2. = minimum — мінімум

mina

I min|a

ж. міна; выраз твару;

nadrabiać ~ą — не падаваць выгляду;

stroić ~y — крыўляцца

II ж. вайск.

міна;

mina podwodna — падводная міна;

mina opóźniona — міна замаруджанага дзеяння

minaret, ~u

м. мінарэт

minąć

miną|ć

зак. мінуць; прайсці;

~ł mu gniew — яго гнеў мінуў;

kara go nie minie — ён не пазбегне пакарання

minąć się

зак. размінуцца;

minąć się w drodze — размінуцца па дарозе;

minąć się z powołaniem — не знайсці свайго прызвання

miner

м. мінёр; падрыўнік

mineralny

мінеральны

mineralogia

ж. мінералогія

minerał, ~u

м. мінерал