Verbum

miał, ~u

м. парашок; крошка; крышка;

miał węglowy — вугальная крошка (крышанка)

miałki

miałk|i

1. дробны;

sól ~a — дробная соль;

cukier ~i — цукровая пудра;

2. плыткі, неглыбокі;

3. перан. абмежаваны, неглыбокі;

~i umysł уст. абмежаваны розум

miałko

дробна

miano

н. кніжн. імя; назва; найменне

mianować

1. а) зак. назначыць, прызначыць (кім);

незак. прызначаць;

2. незак. уст. называць

mianowanie

н.

1. прызначэнне;

2. наданне чыну; узвядзенне ў чын

mianowicie

1. іменна; менавіта;

2. уст. асабліва

mianownictwo

н. наменклатура; тэрміналогія

mianownik

м.

1. грам. назоўны склон;

2. мат. назоўнік;

sprowadzić do wspólnego ~a — прывесці да агульнага назоўніка

miara

miar|a

ж.

1. мера; колькасць;

~a długości — мера даўжыні;

~a powierzchni — мера плошчы;

2. уст. мерка;

zdjąć ~ę — зняць мерку;

iść do ~y — ісці на прымерку;

3. перан. мера;

w ~ę — у меру;

w ~ę możności — па меры магчымасці;

w znacznej mierze — у значнай ступені;

żadną ~ą — ні ў якім выпадку;

w ~ę zasług — па заслугах;

ze wszech miara — як мага; з усяе сілы;

poczucie ~y — пачуццё меры;

przebrać ~ę — перабраць мерку; далёка хапіць; перабраць