Verbum

mig, ~u

м.часцей у мн.~i — морганне; жэсты; мігі;

rozmawiać na ~i — размаўляць на мігах (пры дапамозе жэстаў);

w mig — у міг; імгненна; мігам

migacz

м.

1. міргальны індыкатар; міргаўка;

2. аўт. сігнал павароту; міргалка

migać

незак. мігаць, мігацець, мігцець;

światła ~ją — агні мігаюць;

gwiazdy ~ją — зоркі мігцяць

migać się

незак. разм. выкручвацца, ухіляцца

miganie

н. міганне, мігаценне, мігценне

migawka

ж.

1. затвор фотаапарата;

2. часцей мн.

~i — эпізоды; замалёўкі; нататкі; абразкі; фотаздымкі

migawkowy

1. маментальны;

zdjęcie ~e — маментальны фотаздымак; экспрэс-фота (фотаздымак);

2. перан. кароткі; імгненны;

3. мігатлівы; які мігаціць

migdał, ~u

м.

1. бат. міндаль (Amygdalus L.);

2. часцей мн.~y мед. міндаліны, гланды;

myśleć o niebieskich ~ach — будаваць паветраныя замкі

migdałki

мн. мед. міндаліны, гланды

migdałowy

міндальны, міндалевы;

drzewo ~e — міндальнае дрэва;

olejek ~y — міндалевы алей