Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Mir

м. г.п. Мір

mir, ~u

м. кніжн. аўтарытэт, павага, паважанне;

cieszyć się wielkim ~em — карыстацца аўтарытэтам;

mieć mir — мець аўтарытэт

mirabela

ж. мірабель (сліва)

miraż, ~u

м. міраж

miriady

мн. кніжн. мірыяды;

miriady gwiazd — мірыяды зорак

mirra

ж. міра

mirt, ~u

м. бат. мірт (Myrtus L.)

mirtowy

міртавы