Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

mącić

незак. каламуціць, муціць, туманіць;

mącić wodę — каламуціць ваду;

mącić w głowie — дурыць галаву каму

mącić się

mąci|ć się

незак.

1. муціцца; станавіцца каламутным;

2. туманіцца; муціцца;

mącić się komu w głowie — у каго муціцца ў галаве

mączka

ж.

1. мука (дробнага памолу);

mączka ziemniaczana — крухмал;

mączka kostna — касцявая (касцяная) мука;

mączka rybna — рыбная мука;

2. бат. крухмал;

3. уст. цукар-пясок

mączny

mączn|y

мучны;

potrawa ~a — мучная страва

mączysty

мучністы

mądrala

ж. разм., іран. разумнік; разумочак; мудрагель; дзед-усявед

mądrość

mądroś|ć

ж. мудрасць; розум;

ząb ~ci — зуб мудрасці

mądry

mądr|y

разумны; мудры;

nie bądź taki ~y! — не хітруй! не мудры!;

bądźże tu ~y! — паспрабуй тут разбярыся;

~ej głowie dość dwie słowie прык. разумнай галоўцы досыць два слоўцы

mądrze

разумна; мудра

mądrzeć

незак. разумнець