mącić się

mąci|ć się

незак.

1. муціцца; станавіцца каламутным;

2. туманіцца; муціцца;

mącić się komu w głowie — у каго муціцца ў галаве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)