Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aądeęgiklłnoóprsśuyż. /
aąceęgjklłmnńoórsśtz

mi

I

гл. ja

II

нескл. н. муз. мі

miał, ~u

м. парашок; крошка; крышка;

miał węglowy — вугальная крошка (крышанка)

miałki

miałk|i

1. дробны;

sól ~a — дробная соль;

cukier ~i — цукровая пудра;

2. плыткі, неглыбокі;

3. перан. абмежаваны, неглыбокі;

~i umysł уст. абмежаваны розум

miałko

дробна

miano

н. кніжн. імя; назва; найменне

mianować

1. а) зак. назначыць, прызначыць (кім);

незак. прызначаць;

2. незак. уст. называць

mianowanie

н.

1. прызначэнне;

2. наданне чыну; узвядзенне ў чын

mianowicie

1. іменна; менавіта;

2. уст. асабліва

mianownictwo

н. наменклатура; тэрміналогія

mianownik

м.

1. грам. назоўны склон;

2. мат. назоўнік;

sprowadzić do wspólnego ~a — прывесці да агульнага назоўніка