Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aądeęgiklłnoóprsśuyż. /
cdkstż

męczarnia

męczarni|a

ж. мука, мучэнне; пакута;

przeżywać ~e — пакутаваць; цярпець пакуты; мучыцца

męczący

утомны; стамляльны, цяжкі

męczenie

н. мучэнне

męczennik

м. мучанік, пакутнік

męczeński

пакутны, пакутніцкі

męczeństwo

н. пакутніцтва

męczyć

męcz|yć

незак.

1. мучыць;

nie męczyć mnie — не мучай мяне;

2. cтамляць, таміць; зморваць

męczyć się

męczy|ć się

незак.

1. мучыцца;

2. стамляцца;

~ć się nad nauką — карпець (гарбець) над навукай

męczydusza

м./ж. разм. дакучны чалавек; ад’яда (выяда) душы

mędrek

м. разм. разумнік