minąć
зак. мінуць; прайсці;
~ł mu gniew — яго гнеў мінуў;
kara go nie minie — ён не пазбегне пакарання
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)