Verbum

koronczarka

ж. каруначніца

koronka

ж.

1. карункі;

2. спец. каронка

koronkarka

ж. каруначніца

koronkarstwo

н. карункавая вытворчасць

koronkowy

карункавы

koronny

гіст. каронны; каралеўскі;

koronny świadek — галоўны сведка

koronować

незак.

1. каранаваць;

2. перан. вянчаць; завяршаць

koronować się

незак. каранавацца;

koronować się na króla — каранавацца на караля

korować

незак. акорваць

korowód, ~odu

м.

1. шэсце;

~ód żałobny — жалобнае шэсце;

2. карагод;

3. ~ody мн. цырымоніі;

bez długich ~odów — без [лішніх] цырымоній; без лішніх слоў