Verbum

konflikt, ~u

м. канфлікт;

konflikt zbrojny — узброены канфлікт;

wejść w konflikt z prawem — увайсці ў канфлікт з законам;

konflikt pokoleń — канфлікт пакаленняў

konfliktowy

канфліктны;

sytuacja ~a — канфліктная сітуацыя

konformista

м. канфарміст, прыстасаванец

konformizm, ~u

м. канфармізм, прыстасавальніцтва

konfrontacja

ж.

1. канфрантацыя, супастаўленне, параўнанне;

2. юр. вочная стаўка

konfrontacyjny

кніжн. канфрантацыйны, канфліктны

konfrontować

незак.

1. супастаўляць, параўноўваць;

2. юр. рабіць вочную стаўку

konfundować

незак. уст. канфузіць, бянтэжыць

konfundować się

незак. уст. канфузіцца, саромецца, бянтэжыцца

konfuzja

ж. канфуз, сорам