Verbum

widziadło

н. прывід; здань

widzialność

ж. бачнасць

widzialny

бачны;

widzialny gołym okiem — бачны простым вокам

widziany

бачаны;

mile (źle) widziany — жаданы (непажаданы)

widzieć

незак. бачыць;

było co ~eć — было на што паглядзець;

dobrze (źle) kogo ~eć — а) добра (кепска) прымаць каго;

б) добра (кепска) думаць пра каго;

widzieć źdźbło w oku bliźniego, a belki w swoim nie widzieć — бачыць саломіну ў воку іншага, а ў сваім бервяно не заўважае;

któż to ~ał! — дзе гэта бачана!

widzimisię

нескл. н. капрыз;

postępować według swego widzimisię — рабіць, што хочацца