Verbum

kołomyjka

ж.

1. каламыйка (народны танец у гуцулаў); прыпеўкі;

2. перан. разм. мітусня; замяшанне

kołowacieć

незак.

1. тупець, дурнець;

2. дзеравянець, калавацець

kołowacizna

kołowacizn|a

ж.

1. вет. матыліца;

2. замарачэнне, ачмурэнне;

dostać ~y — адурэць, ачмурэць

kołować

незак.

1. калясіць; рухацца кругамі;

2. разм. хадзіць кругом ды навокал; гаварыць намёкамі;

3. разм. падманваць, ашукваць, круціць

kołowrotek

м. калаўрот

kołowrót, ~otu

kołowr|ót

м.

1. тэх. лябёдка;

2. калаўрот;

2. кругаварот;

~ót wydarzeń — кругаварот падзей

kołowy

1. кругавы;

diagram kołowy — кругавая дыяграма;

bieg kołowy — кругаварот;

2. колавы;

ruch kołowy — транспартны рух

kołpak

м. каўпак

kołtun

м.

1. мед. каўтун;

2. мешчанін, абывацель

kołtuństwo

н. філістэрства, мяшчанства