Verbum

minąć

зак. мінуць; прайсці;

~ł mu gniew — яго гнеў мінуў;

kara go nie minie — ён не пазбегне пакарання

minąć się

зак. размінуцца;

minąć się w drodze — размінуцца па дарозе;

minąć się z powołaniem — не знайсці свайго прызвання

miner

м. мінёр; падрыўнік

mineralny

мінеральны

mineralogia

ж. мінералогія

minerał, ~u

м. мінерал

minia

ж. хім. сурык

miniatura

ж. мініяцюра;

~a wieży Eiffela — мініяцюра Эйфелевай вежы;

~y fortepianowe — фартэпіянныя мініяцюры

miniaturowy

мініяцюрны;

~e wydanie — мініяцюрнае выданне

minier

м.; гл. miner