wydać
зак.
1. выдаць; даць;
wydać przestępcę — выдаць злачынцу;
wydać resztę — даць рэшту;
wydać rozkaz — выдаць загад;
wydać książkę — выдаць кнігу;
wydać dźwięk — загучаць;
wydać za mąż — выдаць замуж;
2. выдаткаваць, зрасходаваць, растраціць;
3. даць; наладзіць;
wydać przyjęcie — наладзіць прыём;
wydać wojnę — аб’явіць вайну;
wydać sąd — даць ацэнку;
wydać wyrok — вынесці вырок (прыгавор);
wydać ostatnie tchnienie — сканаць;
wydać na świat — нарадзіць;
wydać się
зак.
1. уявіцца; здацца; падацца;
wydać się miłym — здацца мілым;
2. выдаць сябе; раскрыцца; выявіцца
wydajność
ж.
1. прадукцыйнасць;
wydajność pracy — прадукцыйнасць працы;
2. даходнасць;
3. ураджайнасць;
4. тэх. дэбіт;
wydajność na dobę — сутачны дэбіт;
5. фіз. аддача;
wydajność ciepła — карысная аддача цяпла
wydajny
1. прадукцыйны; эфектыўны;
2. даходны;
3. ураджайны; урадлівы
wydalać
незак.
1. выдаляць; выключаць; звальняць;
2. біял. выдзяляць
wydalenie
н. выдаленне, выключэнне; звальненне;
wydalenie z granic państwa — выдаленне за межы краіны; выгнанне;
wydalenie ze służby — звальненне са службы
wydalić
зак.
1. выдаліць; выключыць; звольніць;
2. біял. выдзеліць
wydalniczy
wydalnicz|y
біял. выдзяляльны;
narządy ~e — органы выдзялення; выдзяляльныя органы
wydanie
wydani|e
н.
1. выдаванне; выдача;
~e zbiega — выдача ўцекача;
2. выданне;
~e jubileuszowe — юбілейнае выданне;
~e sądu — ацэнка; выказванне меркавання;
panna na ~u — дзяўчына на выданні