Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wylec

зак. высыпаць (гуртам)

wylecieć

зак.

1. вылецець;

2. разм. вылецець, выбегчы;

~ał z domu — ён выбег з хаты;

гл. wylatywać

wyleczalny

гл. uleczalny

wyleczenie

н. вылячэнне, лячэнне

wyleczyć

зак. вылечыць

wyleczyć się

зак. вылечыцца

wylegać

незак. выходзіць, высыпаць (гуртам)

wylegitymować

зак.

1. kogo праверыць дакументы;

2. co пацвердзіць дакументамі; засведчыць

wylegitymować się

зак.

1. прад(явіць (паказаць) дакументы; засведчыць сваю асобу;

2. czym спаслацца на што

wylegiwać się

незак. вылежвацца, адлежвацца