wylecieć
зак.
1. вылецець;
2. разм. вылецець, выбегчы;
~ał z domu — ён выбег з хаты;
гл. wylatywać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)